بدون حتی یک بازی در لیگ برتر بیست و سوم، کمال کامیابینیا با اقتدار اولین گل به خودی فصل را به نام خودش زده است. تا قبل از این مصاحبه آخر، هواداران پرسپولیس از رفتار باشگاه محبوبشان با این ستاره پرتجربه شاکی بودند اما حرفهایی که در این گفتگو رد و بدل شد، همه چیز را تغییر داد. همه آن صحبتهایی که هرگز نباید در گفتار یک فوتبالیست حرفهای پیدا شوند، ناگهان خودشان را نمایان کردند. بازتابهای این مصاحبه نیز نشان میدهد که هافبکِ سابق پرسپولیس، مرتکب یک خطای محاسباتی بزرگ شده است.
آنچه به جدایی کامیابینیا از پرسپولیس دامن زد، عملکرد فصل گذشته خودِ این بازیکن بود. ظاهرا کمال تصور میکرد که هنوز در لیگ هفدهم هستیم اما زمان سپری شده و او جایگاهاش را در ترکیب ثابت تیم از دست داده است. آخرین تجربه حضور ثابت مرد شماره 11 در ترکیب تیم یحیی، به شکست خانگی فصل گذشته روبروی سپاهان مربوط میشود. پس از آن در جریان 7 پیروزی متوالی پرسپولیس برای رسیدن به قهرمانی لیگ برتر، فقط «یک دقیقه» به زمین مسابقه رفت. پس او و بازیکنانی مثل سیامک نعمتی، در فرمی نبودهاند که جداییشان از پرسپولیس، چیزی شبیه یک تصمیم غافلگیرکننده باشد. کامیابینیا حتی پایش را فراتر از این گذاشته و از مسعود ریگی تا لیاندرو پریرا، همه را از دم تیغ گذرانده است. نمایش این عصبانیت آشکار روبروی دوربین، بدون شک به نقطه ضعف بزرگی برای کمال تبدیل خواهد شد.
بازیکنی که همین حالا شروع فصل جدید لیگ برتر را به دلیل مصدومیت از دست داده، چطور میتواند از یک مربی ایراد بگیرد که فصل گذشته همه جامها را به دست آورده است؟ این فوتبالیست، سالها درپرسپولیس تلاش کرده و عرق ریخته اما نباید از یاد ببرد که قبل از ملحقشدن به این تیم، او را تنها به عنوان هافبکی میشناختند که حضورش در ترکیب تیم ملی امید، موجب شکست انضباطی ایران در آن مسابقه شده است. کامیابینیا ده سال از عمرش را گذاشته اما آوردههای زیادی هم در پرسپولیس داشته است.اشتباه بزرگ کمال البته اشتباه دیگران را توجیه نمیکنید. از یحیی که میتوانست زودتر این بازیکن را در جریان تصمیماش قرار بدهد تا درویش که میتوانست با یک مراسم خداحافظی، جلوی این بحران را بگیرد. به نظر میرسد همه قطعههای این پازل، به شکل نامناسبی در کنار هم قرار گرفتند تا این تصویر زشت، ساخته شود.